Մինչև վերջին ժամանակները, կանանց սեռական գրգռման խանգարումները՝ իբրև ինքնուրույն խնդիր, բժիշկների և հետազոտողների կողմից մատնված էին լրիվ կամ մասնակի անուշադրության։ Մինչդեռ համանման խնդիրը տղամարդկանց մոտ՝ էրեկտիլ դիսֆունկցիան, տասնամյակներ շարունակ եղել է հետազոտության և միջամտության առաջնային առարկա, և մինչ օրս էլ շարունակում է մնալ հետազոտողների ուշադրության կենտրոնում։ Սիլդենաֆիլի կիրառման համատարած հաջողությունը մեծացրեց կանանց սեռական գրգռման նկատմամբ մասնագիտական հետաքրքրությունը` այն հույսով, որ սեռական գրգռման վրա բարերար ազդեցություն թողնող նմանատիպ մի դեղամիջոց էլ կանանց համար կգտնվի։

Թեև կանանց սեռական գրգռման խանգարման իրական տարածվածությունը հայտնի չէ, ընդունված է համարել, որ բոլոր տարիքային խմբերում զգալի թվով կանայք ունեն այս խնդիրը։ 1994-ին ԱՄՆ-ում կատարված վիճակագրական հետազոտությունների համաձայն, 18-59 տարեկան կանանց 19%-ը ունի լյուբրիկացիայի խանգարում։ Ինչպես նշված է New England Journal of Medicine-ում, 1978-ին մասնագետների կողմից հետազոտված 100 «նորմալ» զույգի 48%-ը գանգատվել է գրգռման բացակայությունից, 33%-ը՝ գրգռումը պահելու դժվարությունից ու, չնայած դրան, նրանց 86%-ը գոհ են եղել իրենց սեռական կյանքից։ Թվերի այս անհամապատասխանությունը խոսում է այն մասին, որ սեռական հարաբերության մեջ ընդգրկվելու համար կնոջը բավական է թեթևակի գրգռվել, ի տարբերություն տղամարդկանց, որոնց մոտ էրեկցիայի լիարժեքությունը պարտադիր պահանջ է։ Այդ պատճառով այս հետազոտության ընթացքում ուսումնասիրված տղամարդկանց միայն 15%-ն են գտել, որ իրենց կանայք ունեն գրգռման խանգարում։

Հետդաշտանադադարային շրջանում հեշտոցի խոնավացման խանգարումները ավելի բարձր են. մի հետազոտության մեջ այդ ցուցանիշը հասնում էր 44%-ի։

ԲՆՈՐՈՇՈՒՄԸ ԵՎ ՆԿԱՐԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆԸ

Կանանց սեռական գրգռման խանգարումը վերաբերում է սեռական պատասխանի գրգռման փուլին։ DSM-IV-ում սեռական գրգռման խանգարման ցուցանիշներն են՝

Ա) Ի պատասխան գրգռման՝ հեշտոցի խոնավացման անբավարար մակարդակ կամ մինչև սեռական ակտի ավարտը գրգռանքը պահելու մշտական կամ պարբերաբար կրկնվող անկարողություն։

Բ) Խանգարումը առաջ է բերում նշանակալի անհանգստություն կամ միջանձնային դժվարություններ։

Գ) Սեռական խանգարումը հետևանք չէ այլ հիմնական հիվանդության կամ որևէ նյութի անմիջական ֆիզիոլոգիական ազդեցության։

Այս ցուցանիշները ըստ էության համապատասխանում են Հիվանդությունների միջազգային դասակարգման 10-րդ վերանայման բնորոշմանը, ըստ որի այս նոզոլոգիական միավորը կոչվում է կանանց գենիտալ ռեակցիայի բացակայություն և բնութագրվում է իբրև հեշտոցի չորություն կամ խոնավացման բացակայություն։

Ախտորոշիչ այս ցուցանիշներին համապատասխանող կանայք ունեն սեռական ցանկություն և հաճույք են ստանում սիրախաղից։ Հաճախ նույնիսկ նրանք ի վիճակի են հեշտանք վերապրել, հատկապես եթե ուժգնորեն գրգռվեն վիբրատորի օգնությամբ։ Այնուհանդերձ, նրանց հեշտոցը չոր է մնում գրգռման այնպիսի պայմաններում, որոնք բազմաթիվ այլ կանանց մոտ սովորաբար առաջացնում են հեշտոցի խոնավացում։ Առնանդամի ներհրումը չոր և լարված հեշտոց ցավոտ է և տհաճ զգացողությունների տեղիք է տալիս։ Սա կարող է այնպիսի երկրորդային սեռական խանգարումներ առաջացնել, ինչպիսիք են դիսպարեունիան և վագինիզմը, սեռական ցանկության կորուստը։ Այս խանգարումով կանանց զուգընկերները հաճախ իրենց մերժված են զգում և ընկճվում՝ համարելով իրենց վատ սիրեկաններ։

Տե'ս նաև Սեռական գրգռման խանգարումներ

Հեղինակ. Արամ Հակոբյան, Նարինե Ներսիսյան
Աղբյուր. Կլինիկական սեքսոլոգիա
Տեղեկատվություն. sexology.am